Demiryolunun kenarýnda duruyordum, Bir tren geçti önümden hýzla. Ýlk vagonu çok renkliydi, Sonra renkler azalarak geçti gözlerimden, Son vagon pas tutmuþ dökülmekteydi. Kendi ile beraber renkleri de gözümden çekiverdi. Çok hýzlý geçti tren, Soramadým bu vagonlar ne Nedir bu gelip geçen, Neden gözlerime mil çekti o tren. Bir anons duyuldu ardýndan, Minarenin paslý mikrofonundan. Ýlahi sözler vardý havada, Es sela. El fatiha…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasin Temo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.