anasýný,.. avradýný,.. sülalesini, yedi ceddini... ganýný-dinini kucaðýndan çekip gývradýp elinden ala(yý)n hunun mavzerini Hasaný, Üseni, þöferi, emme olmaz gari, onun zamaný geþdi.. iþ bitti.. yakdýk gözel Ümmüyü.. hemi de göz ðöre ðöre yazzýk etdim aðamýn amanetlerine, yetimlerine, yeðennerime üsdümde emeði olan yengeme? .. neçe sonura gene cipçi sessizliði bozdu, susaya varýyokana “ne tarafa Hasan Abe(y)”, gayatla zert! tek kelam; “-hu yanna” adam gývrattý o yanna.. ne ðadak getdik bilmeyon vallaha ben ha bire içimden bildiðim dovalarý okumaya dövam ediyorun ya ben de bu çetenin iþlerinde olmasaydým, Allah gorusun yengemi de ðötürlerdi ne biliyorsun . aklýma neler-neler ðeliyo(r) “ya beni zornan endiri(r)ler de” hu sabi’nin baþýna olmadýk, duyulmadýk iþ getirillerse” “olmaz-olmaz” deyon kendime, emme aklýndan da kesme.. zabah beri gafamýn etini yeyen bu melun Yalavaþlý cipci “taha da valla beþ guruþ isdemen Hasan Abe” demedi mi? i(n)sano(ð)lu yoldan çýkmaya ðörsün bi . bi(r) mavzer, bi(r) de toplu dabança var ikisinin de ellerinde Bozdurmuþ Belinden aþþa sallandýk, gecenin leylisinde gýz debelenmeye baþladý, “endirin beni, iþecen ben” deye Hasan Abey “elet gel” dedi “baþýnda bekle” “gaçýrma sakýn” “bak salarsan Allah yaratdý demen her yannarýný gýrarýn” senin uçu(n) yandýk, ikinizi de yakarýn . va! bi bakdým Ümmü yokuþ-yokara, etiþtim dutduðum gibi aklým-sýra ötekinnere çakdýrtmadan cibe görütecen gari, zapdedemedim, gücümü gurutdu, elimden sýyrýldý, haydii etiþdim dutdum aya(ðý)ndan, bu sefte de bi çalýya yapýþdý hakýndan gelmenin imkaný yok, sökülüp eline geliyo çalý onu atdý, bi baþgasýnýn köküne yapýþdý . o kökleniyo, yakalayo bi çalý taha o da köklenip geliyoru “salývý(r) beni emmim, senin de o(ð)lun gýzýn var” deyoru her fýrsant bulduðunda gaþmaya çabalayoru daða do(ð)ru “goyvu(r) beni gadýn emmim Allahýný kitabýný seviyosan”, “yakalarlar öldürüler emmim” deyon “-nere(ye) gaçaçan” daðýn baþýnda nere ðaþsan yakalanacan . “bi gayadan atlacan” “biþiy edemezler, ben varýn bana güven” “oldu bi(r) kere iþi yokuþa sürme” emme kime de(yon)n, “çüþ ülen” Hasan Abey; “vay þerefsiz ne bok yeyon len sen” dürelendik gakdýk, bana bi tokat aþgetdi ki, gýzý aldý ðetdi “len senin yeðenin bu; el biþiy etse, sen dur decen len” dedi.. þükretdim yakalandýma vallahi-billahi . “sen ne þerefsizsin, valla budarýn, eðþerin, serivirin ileþini”, “þükür” böyleynen emin oldum Hasan Abeyden, içime su serpildi.. “ben gaçýyodum, emmim yakaladý, “nere gaþcan” dedi” dedi “helal ossun, erkek gýzýmýþ”, Allah bin kere ýrazý ossun Ümmü’den “böyle bi garýsý olanýn, sýrtý yere ðelimi len” deye ðeþdi içimden “agam ölmese de yaþasaydý gelinimidin sen . öyleninen ikindinin arasý “hu” deye bi-tek kelam gonuþmadan; ne yanna getdiðimizi bile bilmeden vardýk yerinden gakmadan sekide goyun posdunda oturan örflü adam, Goca Yabýr Yörüðe; gelin! buyurun bakalým aslan yeðnnerim gelin” dedi, “gelin emme ….. gakmýþ gelmiþsiniz taa bi elden bi ele! de;!? . size bi maruzatým mar, hemi de bek kötü bi maruzatým mar.. bu iþ gula(ðý)yýn üsdüne yatmaya ðelmez ki; ay oldu yok habar Sarý Ýrbem Aða bize söz verdiydi gýzýný getirceðidi haftasýna benim Yaþar dezesinin gýzýný gaçýrmýþ.. geþdi(ði)miz hafta “nasip” dedik, “nayeti sulf olduk bacanaðýna(n)..” . eyisi mi siz “izinizin üsdüne geri dönün köyünüze” derim hiþ biþiycikler olmamýþ gibi.. anasýna-bobasýna teslim edin bizim köyün sýðýr çobanýna verelim; madem götüremeceniz; benim vadettiðim baþlýðý veremez helbet, sizler ne dersiniz peþinatla sülf olalým Ýrbem Aðaynan fitleþiriz ! gýz sizin, gene de iyi yanný siz bilirsiniz..
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.