Bu gece... Issýz bir koy misali hercai gönlüm. Düþlerimden devþirmeyim. Sanata ve sonsuzluða sövüyor yetim günlerim. Kapý ardý hayallerim kimsesiz. BIR boþlukta inim inim inlerim.
Ne olur vurmayýn yüzüme... Puslu çiðler... Buz gibi yanaklarýmdan süzülüpte. Yoksulluðumun izbe kuytularýnda... Efkarýnýz daðýlmasýn gözlerimde.. Birikipte.
Acýmasýz olmayýn bu kadar yýllar! Buhrana yenilmiþken. Ve ebedîyyen susmuþken ben... Alnýmda bir kara leke.. Alnýmda soysuz diken. Oturmayýn çehreme... Çehrem ki sulu sepken.. Uzayýp gider raylarda gözbebeklerim Tükenir biter acý sevdalar... Sen var içinde yokken...
Þimdi... Mehtapta kayboluyor dolunay seviþlerim. Sokak çocuðu gülüþü kadar kýsýk Anaç bir doðurganlýkla hisli! Ve aþk kadar ölümsüz! Geldim kapýna... Tam güneþ doðacakken... Atma beni yabana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikrim Derya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.