ANNA POLİNA...

Seni nefretle anacaðým...
Anna Polina....
Daðýnýk saçlarýn rüzgar eþliðinde...
Ve ince belin raks ederken...
Topuklu ayakkabýlarýnýn sesi yankýlanýyor...
Moskova sokaklarýnda...
Bir Fransýz asilzadesi peþinde...
Dönüp ardýna bakmadan...
Süzülüyorsun dar sokak arasýndan...
Gül kurusu dudaklarýnda...
Yavþak bir öpüþmenin izi var hala...
Kalbimde derin yara...


BIR dar sofadan içeri giriyorsun kývrak hareketlerle...
Elinde bir orkide...
Yaðmur ýslanan bedeninde...
Titrek bir gülümseme...
Dön de bir bak ne olur son bir kez gözlerime...
Karanlýklar içinde kaybolup gitme...

Zaman sonra geliyorsun geriye ..
Elinde bir sigara...
Biniyorsun bir arabaya....
Ve çekip gidiyorsun sonsuza dek hayatýmdan...

Gülüþün fikrimde zarar ziyan...
Ahh Anna Polina...
Ben þimdi gözlerinin okyanusunda periþan...
Silindi hatýralar yavaþ yavaþ zihnimden...
Akýp geçerken zaman...


Saatler þimdi yokluk belasý...
Saatler hasrete çeyrek kala...
Ve sen hiç deðiþmeyeceksin..
Haketmiyorsun sonsuz sevgimi...
Sen sevmek nedir ne bileceksin?


Bil ki Anna Polina...
Beni kokuna hasret býraktýðýn dünlerden..
Hakkýmý alacaðým...
Geçip giden zamanlardan...
Bir bir hesap soracaðým...
ÖfKe dolu ruhumda ince sýzýn...
Ve sana kýyamamak...
Baðlasa da elimi kolumu...
Adýný bir daha anmayacaðým!!!...




Sosyal Medyada Paylaşın: