Bakiyi unuttuk faniye daldýk
Düþman þeytan, nefis kandýrýr bizi.
Bineksiz, azýksýz yollarda kaldýk
Kesif sisli kasis, kandýrýr bizi.
Söz verdik ezelde çabuk unuttuk
Minik yem takýlý zokayý yuttuk
Asýl’ý býraktýk, gölgeyi tuttuk
Dünya denen habis, kandýrýr bizi.
Zorluk diyarýna sürgüne geldik
Küçük aklýmýzý, feriþtah bildik
Uyarýcýlarý defterden sildik
Kaybetmiþ bir hasis, kandýrýr bizi.
Kâinata bakýp ibret almadýk
Kurtuluþ ümidi fikre dalmadýk
Feyizli ve nurlu, kapý çalmadýk
Þansý sýfýr bahis, kandýrýr bizi.
Malý, mülkü yýðdýk üstü üstüne
Fütursuzca taptýk, makam büstüne
Arkamýzý döndük ebet dostuna
Ýsyan eden þahýs, kandýrýr bizi.
Garibi hiç yoktun bak þimdi varsýn
Var edene yönel, þefkatle sarsýn
Yâri zikrettiðin kadar-cýk yârsin
Ýçi, dýþý necis, kandýrýr bizi…
Salih Yýldýz…04.05.2023
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.