metruk bir meyhanede okunan her arya buzul bir yangýn sanki kulaklarýmda meczup bir týný her dalyada anarak adýný yudumluyorum zehir zýkkým sensizliði
belki de unutmak istiyorum zul gelen yokluðunu ola ki aryada adýn geçse yokluðuna dair küçücük bir nüans dahi tetikliyor enseme ölümün soðuk nefesini ve ben kendimden geçercesine yudumluyorum zehir, zýkkým sensizliði
kahretsin ne oldu þimdi okunan aryada bu zýlgýt niye yokluðuna mý okunur sala söyle dualar edeyim dünya devinmesin sana gelecek bana gelsin tez ola yokluðuna makberim kazýlsýn sen yoksan yanýmda bu dünya mahþer deðil mi maruzatým budur bu yüzden zehir zýkkým içerim
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.