GÜLEN BAKIŞLARI
Sessiz sevmiþtik biz gönülden
Ne sen biliyorsun benim sevdiðimi
Ne ben biliyordum senin sevdiðini
Sevmiþtik iþte gönlümüzde sadece
Ne ben sana söylemiþtim ne sen bana
Sadece hayaller kurmuþtuk krndimizce
Korkmuþtuk belki söylemekten sevdiðimiz
Yan yana bile gelmekten korkmuþtuk belki
Göz göze geliriz de ele verir bakýþlarýnýn bile
Sevmiþtik sadece gönülden sessizce
Ne sen biliyordun benim sevdiðimi
Ne ben biliyordum senin sevdiðini
Bakýþlarýnýn karþýlaþýnca kaçtý gözlerimiz
Gönlümüzü ele verir diye her seferinde iþte
Dünya küçücük kalmýþtý düþlerimize deðil mi
Sanki yan yanaydýk her nefeste ama habersiz
Ayný düþleri kuruyordum zihnimizde sen ve ben
Sen kendince öpüyordun beni ben kendimce seni
Ama seviyorduk mutluyduk düþlerimizde
O vuslat yok mu olmayasýca vuslat
Keskin bir býçak gibi kesip ayýrdý bizi
Gene seviyoruz eskisi gibi habersizce bir birimizi
Belki de böylesi sevgi mutlu ediyor bizi
Gülme, saklayarak tebessümü sevigili
Ben hala gönlümde taþýyorum o gülen bakýþlarý
Ý.TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.