Olmadı

Niceleri geldi, nicesin geçti
Kýrýlan gönlümü alan olmadý
Gönülden sunduðum ömrümden içti
Akþamdan sabaha kalan olmadý

Beni benden alan nasýl þeydi ki
Aþk bende olmasa canan neydi ki
Hatasýyla sevdim neye deðdi ki
Yollarýmda yoldaþ olan olmadý

Þu yaralý sinem dostluðun yurdu
Kime güvendiysem derinden vurdu
Kalbime gömdüðüm kýpraþtý durdu
Anýlar silinip yalan olmadý

Kýymetlim dediðim bozdu tadýmý
Suskunluðum bastý iç feryadýmý
Bir semtin adý mý, park ýn adý mý
Vefa neydi sordum, bilen olmadý

Umudu umuda ekledim durdum
Vebali feleðe yükledim durdum
Ayak seslerini bekledim durdum
Dönüp de kapýmý çalan olmadý

Yarensiz günlerim, külliyen zarar
Yýllar devrildikçe endiþem azar
Canýna yandýðým, bu dünya pazar
Çiðnenip ezdildim alan olmadý

Dilimde sessizlik, ruhumda nida
Bilal-i boðdular bir bardak su da
Kefensiz tabutsuz kaldým ortada
Saf tutup namazým kýlan olmadý... Bilal Karaman (Bilal-Ý)

Sosyal Medyada Paylaşın: