Varsay ki ben, seni hayal ediyor, bazen ömrümün odak noktasýna koyuyorum!
ve sen, bazen dengem, bazen dengesizliðim oluyorsun!
Bazen bir pýnar misali, damla damla gözyaþlarýmda çaðlayan, bazen dudaðýmda kekremsi tebessüm, dipsiz bir dehlizin yankýlanan keþkesi, bazen yüreðimde umut yüklü bir sevinç oluyorsun!
Ruhuma okunan bir þiir, kirpiklerimden sýzan iyot kokulu katre, bazen sahralarý doyuran yaðmur oluyorsun!
Sen, bazen içimde anlamsýz bir çaresizlik, dýþýmda daraðacý, kulaç kulaç çýrpýnýþ oluyorsun.
Bazen vakitsiz okunan ezan gibi oruç bozup, bazen bir ömür ibadetim, namazým, niyazým, cennete varmak için umudum oluyorsun!
Sen Tanrýya ulaþmanýn yolu, hücremin her zerresine iþleyen aþk, zihnimde i mge, þiirde kafiye, hece hece bitmeyen özlem, alev alev yanan hasret, bazen yorgun bir düþ oluyorsun!
Anla lutfen. Sen karanlýk gecelerime güneþ, Þiir kokan mevsimlerime cemre. Hem cennetim, hem cehennemim oluyorsun!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.