NEFES TÜKENMEDEN DERTLER TÜKENMEZ
Ha bitti bitecek diye sanýrsýn
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Hepsi tanýdýktýr, kolay tanýrsýn
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Baharý beklerken bastýrýr kýþlar
Tebessüm kaybolur, çatýlýr kaþlar
Gönül coðrafyamdan göç eder kuþlar
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Alýndaki yazý silinmez gayri
Yarýn ne getirir bilinmez gayri
Bir kere düþene gülünmez gayri
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Yarýný bilmeden hayal kurarsýn
Mutlu olmak için kafa yorarsýn
Hüzün yaðmurunda dulda ararsýn
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Kemiðe dayanýr keskin býçaklar
Gül yerine ateþ dolar kucaklar
Tükenir umutlar, söner ocaklar
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Dünyada keyif yok, çekme yeridir
Her dem gözyaþlarý dökme yeridir
Biçme yeri deðil, ekme yeridir
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Belli ki diþidir, dertler doðurur
Gönül teknesinde çile yoðurur
Uzaklardan bir ses bizi çaðýrýr
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Dýþarda bahar var, içimiz kýþtýr
Hayat dediðimiz belki bir düþtür
Ýnsanoðlu garip, kanatsýz kuþtur
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Hayat bir koþudur, nefes nefese
Sonu tutsaklýktýr, benzer kafese
Yer bitirir seni derin vesvese
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
Gidenler geriye dönmez, anladým
Kanlý gözyaþýmýz dinmez, anladým
Yürek yangýnlarý sönmez, anladým
Nefes tükenmeden dertler tükenmez
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.