MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

LüTFeN GeLiN DüŞLeRiMe YıLDıZLaR SöNMeDeN öNCe
Nagihan ERGÜL

LüTFeN GeLiN DüŞLeRiMe YıLDıZLaR SöNMeDeN öNCe











....bazen yaþamýyormuþum gibi bir his var içimde




ölmeye bu kadar gönüllü iken
hayret
bu hüzün yaðmurunda
nasýl hâlâ göðe bakýp tebessüm edebiliyorum
umut iþte
hep onlarýn aðrýsýz kalbi için
çocuklarýma sevgi dolu gülücüklerimi miras býrakmalýyým
hiç birimiz bâki deðiliz ki


....


annem , babam gittikten sonra
âhhh iþte
asýl savaþ o zaman baþladý
ne barut kaldý
ne top, tüfek
ne içim güldü
ne dýþým
dünyanýn bütün ölümcül cephanelerini bitirdim
yine ölmedim
ölemedim


....


aslýnda kanatsýz uçmayý bilmiyordum
uçtum
uçtum
çok büyüdüm babam göçünce bu dünyadam
gerçek acý neymiþ
dibine kadar öðrendim


dere tepe düz gittim
parmaðým kesildi boydan boya
gýkým bile çýkmadý
oysa babamýn en nazlýsýydým
kuþ tüyü þefkâtinde severdi beni


yoðun bakýmda gördüm babamýn yüzünü
bir daha hiç görmedim düþlerimin dýþýnda
dokunamadým
öpemedim ellerinden
sarýlýp
koklayamadým doyasýya



..sonra
sonrasý daha da vahim iþte
annem
çýðlýk çýðlýða tahta tabutta defalarca
öptüðüm, sarýldýðým annem
ne kadar gençleþmiþti
ölüm sana çok yakýþmýþ annem diyemedim
bütün herkes konuþurken
kafa salladým sadece
biliyordum artýk beni benden çok düþünen
canýný bile verecek biri olmayacaktý hayatýmda
annesizlik ne aðýr kelime Allah’ým
ciðerlerimi lime lime eden


oturdum uçaktaki koltuða
boðazýmda bitip tükenmeyen hýçkýrýk
dualarýnýzý eksik etmeyin üzerimden demiþ miydim size dedim
anneme ve babama mezar baþýnda
hatýrladýðým sadece o
bir de kocaman kocaman göz yaþlarým
dualarýn arasýna karýþan


hostesin anonsu
kemerlerinizi baðlayýn
uçuyorum anne
uçuyorum baba
kanatsýz
ve kanaatsiz
çünkü konuþmalara doyamadým sizinle
nasýl da güzel karþýladýnýz beni
nasýl da güzel gülüyordu mezar taþýnda isimleriniz
omuz omuza vermiþsiniz
ömür boyu kahkaha atmak helâl olsun dediniz ya
bu saatten sonra aðlamak haram artýk bana
hakkýnýzý helâl edin diyebildim sadece
yutkuna yutkuna


unutmadan
kollarýmý iki yana kadar açabildiðim kadar seviyorum hâlâ sizi
bakýn aðlamýyorum artýk eskisi gibi
gülleri budadým dikenleri battý
uff oldum bile diyemedim


dilek tuttum
iki yýldýzýn baðrýnda
bu gece.rüyama girip
acýyan kalbimden öpsenize


sonun da ölümü de sevdirdiniz ya bana
aþkolsun size
aþk olsun...



þimdi ....
müsadenizle
içerlerime kadar dolan aðýtlarý
mutluluk hormonlarýyla bertaraf edip
yine geleceðim
evlat sözü....






nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.