GARDAŞ

Ocakta kaynayan kazandýr baþým,
Dumaný gökleri sarýyor gardaþ.
Özgürlüðe kanat çýrpýyor kuþum;
Gözüm kýzýl ufku tarýyor gardaþ.

Durmadan atarlar ateþe çalý.
Gerçekmiþ sanýrlar fincanda falý.
O tahta sedire serdiðim þalý;
Ýnan ki düþlerim arýyor gardaþ

Kazandibi oldum duyan olmadý.
Alýpta kenara koyan olmadý.
Bir Rýza hatýrý sayan olmadý,
Bu Navruz’a dolu vuruyor gardaþ.

Sarý kasnak dertler , düþtü döþüne.
Hedef seçemedim sapan taþýma.
Karýþtýlar, hem üçüme beþime;
Ýnce hesap boynum buruyor gardaþ.

Tükettim ömrümü tatsýz ve tuzsuz,
Daha da ötesi; inan ki ruhsuz.
Defettiðim belâ oldukça huysuz;
Ýpini peþimden sürüyor gardaþ.

Gecenin koynuna attýlar beni.
Gülkurusu yataðýmýn her yaný.
Nerde Mecnun Leyla, aþklarý hani?
Gönül bu, durmadan soruyor gardaþ.

Kimler aða, kimler beydir âlemde.
Kime sorsam kýrk katlý bir elemde.
Zorlasam da yazmýyor bak kalem de;
Zaðarlar ardýmdan ürüyor gardaþ.

Bir ispinoz kuþu öter dalýmda.
Ýhtimâl ki yol görünür falýmda.
Aklým fikrim, dar alanda çalýmda;
Olsa da, bu fikrim çürüyor gardaþ.

Sevincin dirhemi düþmez cýzýya.
Alýþtý bu gönül kýrk kat sýzýya.
Vahþi atým gemi almýþ azýya,
Ýnce uzun yolu, sürüyor gardaþ.

Ey þair! Künyeni yaz sen þu taþa.
Bilsinler gelmedin hayatta tuþa.
Henüz vakit varken zemheri kýþa;
Gönlüm efil efil eriyor gardaþ
*
Ali Rýza Navruz

Sosyal Medyada Paylaşın: