G Ö Z L E R İ N - 2

Avucuma aktý bu gün özlerin,
Tasdikledi özlerini gözlerin.

Önce yerden alýp arþa taþýdý,
Sonra yerden yere çaldý gözlerin.

Seninle tam idim uzun zamandýr,
Tam’ý kýrk parçaya böldü gözlerin.

Ziyan oldu bahar har nedeniyle,
Bahardan kýþlara yoldu gözlerin.

Zehirli bir hançer saklý yaramda,
Tabutum altýnda saldý gözlerin.

Sabahýn sisiydi ruhumu sarsan,
Navruz vadisinde seldi gözlerin.

Yangýnýna sarýlmýþken sen diye,
Beni lügatinden sildi gözlerin.

Yan bakýþta balta, sanki Ýbrahim!
Füsûnlu gönlüme eldi gözlerin.

Ýflah olmaz gençliðime elleyip,
Doksanlýk þutumu çeldi gözlerin.

Kahýr rengi saçým, zülfüm sanarak,,
Kel baþýmý tutup, yoldu gözlerin.

Ben körün oðluydum, Ayvaz’ým ile
Beni ’Bolu Beyi’ bildi gözlerin.

Takýldým bu hüznün yamaçlarýna,
Tavþan görmüþ gibi güldü gözlerin.

Rutin aðrýlarý saldý baþýma,
Oysa güvendiðim beldi gözlerin.

Bir zaman ayazda tirtir titrerken,
Þu tenimi saran koldu gözlerin.

Dellenmiþ bir þair vuslat beklerken
Gözlerimi oyan, mildi gözlerin.

Yine de var ya, hakkýný yemem,
Gamzeli bakýþta baldý gözlerin.

Bir zaman ki, muhabbetin hatrýna,
Sana verdi, beni aldý gözlerin…
^^
Ali Rýza Navruz




Sosyal Medyada Paylaşın: