“bu ne? aðýl,! hekeþ evine daðýl”! “-eyi de naðýl” da(ðý)ldýk daa ben uykuyu-muykuyu gaybettim epap len bu ne hal; bu ne menem iþ, el bana ne demez len, bi yandan gýz; has öz aðamýn gýzý et dýrnakdan ayrýlý(r) mý? aðamýn gýzý; yani benim öz be öz yeðenim dünya-ahret yetimim dedesiyin, emmisiyin, aðasýyýn emmi yani; boba yarýsýyýn öte sözün beri baþý ö(y)l(e) de(ðil) mi öte yandan üsdelik bobasý dedesi, öteki emmileri mefat etmiþ! tek öz be öz emmisiyin ben; öyl(e) de bu emmisi netmiþ el bana ne demez ulen böyle birine köylü selem-melem mermemiþ kimse oðlunu-gýzýný benimsememiþ kimse gýzýný almamýþ, oðluna ðýz vermemiþ demek ki bu iþ “düþük” bi iþ . baþka arkasý-ðalesi emmisi, ya(hu)utda dedesi ossa? öðünde baþga biri, yani bi “baþdutar”larý ossa hadi bi taha emme yok valla! demem o ki; ona atalýk, bana düþer.. haksýzlar mý iki ðün sonura yüzüme okgalý-okgalý tükürseler (!) “en eyisi gýzý saklasalar, bi öte yüze gaybetseler” “mesela Bekiroðlu ðýzý alsa ðaþsa?” aklýmdan bin türlü þey geçiyo da hafsalam almayo, vizdaným ýrat etmeyo ne düþünsem ý-ýhh valla boþa ðoy(uyor)on dolmayo doluya ðosam olmayo aða! . gakdým getdim-mardým gecenin leylisinde, dayandým yengemin gapýsýna dedim “yenge! böyleykene böyle” yalvardým! Gapýsýnýn iti ðibi; “yakýþmayo bize Garabekirler” dedim dedim demesine de emme? “-Haso-Hüso gýzýný gaçýrcaklar” deyemedim yengem zerteldi, dineldi yamacýma.. baya baya sýrtardý bana haklý aslýnda ? üsdelik; yeðenim Iramazan da haklý olalak anasýnýn yanýnda; herif de dikilmedi mi annacýma “ölümün-öldürümün valla” herif baya baya bobayeðit! “yenge! bizim takkamýzý öðümüze eðdirme bu Garao(ð)lan’ýn Melit sýk sýk gelip getmesin e(vi)nize” . “-gelecek baya onnar niþanný deði(l) mi?” dedi “düðünneri var haftaya, emmi ðibi ðel de sahap çýk yeðennerine hemi de bana yenge-menge deme emmileriysen emmi ðibi gel de sahap çýk yeðennerine” . “ne namýsýndan bahsediyon sen be! benim namýsýmdan kime ne! sen önþe orasbý gýz gardaþýna sahap çýk hemi de sen takkaný neyye öðüne eðiyon kine?”.. “sana ne!” “onnarýn analarý da benin, bobalarý da” “böðüne ðadak aklýn nerdeydi”, “yeðennerin aþ mý susuz mu aklýna ðeldi mi” “bi ðünden bi ðüne geldik mi aklýna hinci mi ðeldi aklýn baþýna” “ben onnara saçýmý süpürke etdim” “yemedim yetdirdim, iþmedim içirdim keymedim keydirdim” “sen ireyhinde hor dað-bayýr gezerkene orda burda hýrsýzlýk namýssýzlýk hovardalýk ederkene onun bunun namýsýnda itin-gopuðun yanýnda el-alemin garýsýnýn adýný çýkarýkana o ðelin afýyon içerkene kendini int(ih)ar ederkene ben çoluk-çocu(ðu)mun baþýndaydým çalmadým çaldýrmadým harama bakdýrmadým namýsýma laf etdirmedim annýma ileke sürdürmedim tamam mý annadýn mý þerefsiz-namýssýz serseri, hýrsýz” senden mi öðrencen namýsý takkayý-makkayý hastir ordan arsýz eþþolu eþþek oþt köpek! yalbastý . “hinciye ðadak nerdeydin bizi ne zaman hatýrladýn acaba neyiniz nasip oldu çocuklarýma aþmýyýz-susuz muyuz sordun mu da hinci ðelmiþ þamda gayýsý nerdeydi bunnarýn emmisi-dayýsý nesin neyimizsin sen bizim, ha! sen kimsin! kimimizsin emmimin, dayýmýn dýþ gapýnýn dýþ mandalý bize bi sahap çýkaný mý varýdý bunca zaman çoc(u)klarýma onnarýn kimsesi yoðudu ben varýdým bundan sonura da, sen deði(l) ben varýn öte ðet kölge etme baða da çoclarýma da aðzýna sýçarýn valla” ! edepsiz hu fakýt gapýmý çalma bana da çoç(u)klarýma da garýþma sen dolay dolay gez orda burda sen kendi gardaþlarýna çocuklarýna bak bizi býrak biþiy kakcaðsan onnarýn baþýna kak avanak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.