Allah diye atmazsa, sefil kalbim kýrýlsýn Adýný zikretmezse aciz dilim yarýlsýn Hakkýn yolcusu!!! de ki; sana ihlas yakýþmaz Ortak koþtuysam Rabbe, Nebi bana darýlsýn
Þaþýrmýþ dedin bil ki, þaþkýn deðil Leylayým Rahman’ýn nazarýnda belki senden evlayým Benim düþüncem tektir, kalp kýranla takýþmaz Allah dedi kelamý: “ Ben affeden Mevlayým”
Kalbi hazin oku bak, yazdýklarým sanadýr Hükmü verdin kendince, bu ne ayýp yaradýr Ben bilirim ki artýk, yollarýmýz çakýþmaz Sen aktayým desende, yüzün bana karadýr
(Allah ile senet mi imzaladýn da kendinden bu kadar emin konuþursun… Senin yolun öyle benim ki böyle diyebilmek için bir þeyleri aþmýþ olmak lazým… Ama ne veliler ne de alimler senin gibi insaný yerden yere vurmaz… “Ne olursan ol yine de gel” mantýðý sizin köye uðramadý mý…? Yanlýþ bile olsa ortada, bunu bu þekilde dillendirip ah alýnmaz… Öyle büyük bir kalp kýrdýn ki, umarým hesabýný bana vereceðin yerde kalbin gibi sonun da hazin olmaz…)
dilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
d_i_l_e_k Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.