...
baþý boþ ve çýlgýnca
dolu dizgin ve esrik
vahþi bir at gibi koþacaðým sokaklarda
gelmiþ geçmiþ
þimdiki ya da gelecek zaman
sen olacaksýn yalnýzca;
esen rüzgâr
kýmýldayan dalga, savrulan dal
ne gelirse aklýna
akacak sevgi çaðlayanýndan...
düþ hýzýyla vurunca yüzüne aþk
beni göreceksin aynanda
kaybolacak kuyruðunda yýldýzlar
çatlayacak beynim
umutsuzlukla dönecek dünya
de ki; ’ Sonu geldi evrenin! ’
kýrsam kabuðunu kainatýn
üstüne üstüne geleceðim kanatlanarak;
ben seni kýyâmetler içinde sevdim...
yok baþka yerim,
düþler ötesinin boþluðunda bir gemi
taþýrken aþkla sana hayâllerimi
miadý doldu zamanýn
milâdý oldun zamansýzlýðýn...
-O- sýfýrý bile tükettim sende ben
kendini yitirmiþ enerjisin bende sen
neylersin bendeki dünyayý
kutuplar oynamasýn
her þey kalsýn yerli yerinde
dönmek böylesine daha güzel;
tut desem tutamazsýn ki ellerimden...
Þaban AKTAÞ
10.09.1999
AGSS SERÝSÝ