“-aðþam garannýðý da oldu, oluyoru inividik gasabaya garannýk da indim iniyorun deyoru atlarý ba(ð)ladýk asmalý gayfayanýn yanna tek-tük adam-mar gayfada, gayfacý löküsün göyneðini yakýyoru adamlar hö(y)le bekleþiyollar Hasan Abem tanýdýk birine sokuldu. bilmen ya haralda tanýþýklar golundan dutdu yan tarafa eletti, fýsýldaþýyollar arada bi dönüp bana bakýyollar . annattý durumu tek tek “bizimo(ð)lan, böyleyken böyle vaziyet sen de bi el-at, bizi idare et” göya “düðün etçeð halým yoðumuþ” da benim “o(ð)lana niþannýsýný gaçýrcamýþýyýz” da tabi gýz-anasý-bobasý “dünden ýrazýymýþ” da olmasa eyiymiþ emme goya benim o(ð)lan; deliðanný “bi halt garýþdýrasýymýþ” da “sevenneri gavýþdýrcaklarýmýþ” da, “sevabýmýþ” da yalan valla-talla her iþi dalavera, her Allahýn günü gurampa . “garip guþun yuvasýný Allah yaparýmýþ” “emme illem bi gözel guluna da sevap yazarýmýþ” o ðözel gul kendi mi cipçi mi, hincilik o belli deði(l)! . Hasan Aðam yalan uçu(n) ele mi ðetcek anasýna sata(yý)n ne bileyin iþdehe olacaðý, olmuþu yok teker dönüyomuþ da yok guþ gonuyomuþ da.. falan filan feþ-mekan turpunan-kelem sen miydin gelen . “nereye” file demedi adam; yekdepden “-yüz liranýzý alýrýn abee! demedin deme” “çok dedin bizimo(ð)lan” “-yok, çok de(ðiý) abe valla su yakmayoru bu araba bonisi vaa(r) boni olmasa hadi bi taha!” adam yerden alýyo, havada savýrýyo burnundan kýl aldýrmayo, adam gasýtdýkca gasýdýyo ben de çanak duttum “-epap” dedim “yüz lire ossa ossahat düðün ederin sana neye eyvallah edeyin” cavýrýn adamý; donuzu biliyo(r) “-bunun bazarlýðý olmaz bizimo(ð)lan döndü Hasan Abeme epap.. yüz lire o gadaa iþinize ðeli(r)se bo-ba! vallahi de, billahi de bonim-maa(r) kelp ola(yý)n” . hemen bi gasabalý meyacýbaþý devreye ðirdi “bizimo(ð)lannaa(r) a(r)kideþ baya sýkýþgýn biliyon mu” Hasan Abey bi bakýþýna(n) yalaka meyancýyý susdurdu, hemen iki keleme, “-gýrk lire” “seki-zen” kesdi adamýn dýrdýrýný “kýrk!” “kýrtýklý kuruþ taha mý asla bana baþka yer bakdýrtma” . “-m(uh)atabýn benin, þöfer a(ða) sen ona bakma al hu yimlireyi,” “-elli ba(ri) veseydin abee!” “-gutuyu ðapa” adam gönülsüz aldý, “hýk mýk” deyince de “hinci yanýmda baþga yog, yarýn yi(r)mi ta(h)a benden alca(acaksý)n, caman kýrk vercen, sulf olalým” dedi adam ne nuh deyo, ne peygamber uzadýyo da uzadýyo “tamam, verdiðim yirmiyi geri ver” bu tefa vermeye yanaþmayo “son yirmi ta(ha) ve atmýþ ossun madem” nayet “eyi on taha veren emme sonura” dedi “-ertesi ðün zabah”a gavilleþdi bunna(r)”.., ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.