KARAKÜTÜK
Yorgun bedenin içinde bir kara sevda saklý
Ümitlerin seni tüketen bir kuruntu
Hasretin rüzgarý seni vururken
Yüreðinin içinde bir karakütük var artýk
Sigaranýn dumaný gibi,kafan da dumanlý
Gerçekler is içinde aranýr oldu
Kaderin sana çizdiði çizgide,
Karakütük bir duyguyla
Düþe kalka yürüyorsun
Zifiri yalnýzlýðýný kucaklayan bir ýþýðýn yok
Yere baktýðýnda dünyanýn dibini görüyorsun
Bu hal böyle gitmez, sen de biliyorsun
Karakütük bir þuurla, yarýnlarý tutamazsýn
Ne dünya yalandý, ne de sevdan yalandý
Tek yalan her þeyi yalan gösteren o kadýndý
Kalbin burkulmuþsa, hayat sana sýrt çevirmiþse
Karakütük bir zamanýn en son tecellisiydi
Hayat bir olsa da aþýlamaz dað gibidir
Ayaðýn kayýp düþtüðünde en dibe yuvarlanýrsýn
Tekrar çýkmaya yeltendiðinde
Bir sen bir kara gölgenle
Bir de karakütük duygularýnla baþ baþa kalýrsýn
ÝBRAHÝM GÜREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.