Dur... Son defa bak gözlerime Usulca sokul Dokun yüreðime. Sil göz yaþlarýmý Ruhumun en ince yerinden Tut bakýþlarýmý. Çiçekler büyüt yanaklarýmda Geceye inat Güneþ gibi doð, sabahlarýmda. Dur... Sarýl yokluðuma Kokun karýþsýn kokuma Dur... Beni býrakma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.