Hasretimizin hüznüdür bu fýrtýna,
Her uðultu bir anýyý canlandýrýr.
Yürünen yollarýn, yürünmez olduðu an, bu an iþte!
Herkes her þey uzak olsun, gel içime…
Yýllarýn susuzluðunu çeken gönlüm de, kardelenin hüznü
Düþen her kar tanesi, ayrýlýk için öldürülen bir can
Mihengler durmuþ, ölümden kaçýþ, yarý ölümde bulunmuþ
Seni bana getirmeyen yollar bu yollar ise,
Acýlarýn acýsýný çekmeye mahkumdur yüreðimde.
Dursun artýk hareket eden her þey.
Tek O ve ben
Hangi edip dile getirebilir bu mutluluðu?
Yanaktan süzülen yaþýn niyaz olup sahiline varmasý,
Öksüzün öldükten sonraki vuslatý,
Yüreðimdeki çocuðun, uçurtmasýnýn telden kurtulmasý…
Hangisi?
Ölümsüzlüðe davetiye çýkarma vakti.
Sonsuzluðun idrakinin vuku buluþu,
Ki, hasret çiçeðine yeni bir ad koyma aný!
Gündüzleri yýldýzlarý seyredip,
Geceleyin güneþle raks etmek neyin hilkâti?
Gönlüm tutuþturulmuþ bir mum
Bilir misin mumun isteðini?
Senden seni deðil !
Gül de deðil,
Diken istiyorum.
Yeter ki senden gelsin.
Gözlerinden, yüreðinden bir nebze taþýsýn.
Ama senden gelsin.
Sana kavuþmak divanelikse divaneliði,
Ölümse ölümü ver,
Yoksa, ruhumu yaratýlýþ yerine gönder….
Mehmet PEKGÖZ
20/01/2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.