Gül bülbüle yýldýzlar aya ay güneþ’e aþýk Güneþ samanyolu’na Samanyolu galaksileri aþýk Galaksiler evrene evrenler kâinata aþýk.. Aþk aþký bilene bile aþkýn muhatabýna aþýk
Muhatap kim kimler! Bizdik muhatap Bizdeki seven Bizdeki; can alan Can veren Umutlanan Umuda sarýlan Umutl koþan bizdik
Gece uyku yüzü görmeyen bizdik her sabahýn seher’i sýcak bir tebessümle karþýlaþtý bizi gündüzler ; ölümün habercileriydi bize Çünkü hayaller yoktu gündüzleyin Karmakarýþýk bir düzende yaþýyorduk o zamanlar
Nefesler yarým dil lal kesilirdi Sözler anlamsýz Akýl firar ederdi bedeni
Senki ey yýldýzlardan daha Güzel olan sevgili Ýyi ölümün bekçisi Bataklýklara güneþ Çöllere Can suyusub Ýyi sevgili dudaklarýn arasýnda düþen bir damla su Yerüstü ve yer altýndaki bütün varlýklara yeniden can veriyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.