Kabul kalan bendim Tanrý’ya çok kýzgýn deðilim bu yüzden Talihsiz olaylar silsilesiydi iþte Olmayacak olan olunca Olmuþ olanlarýn da olmamýþ gibi ortalýkta kaldýðý bir zaman Bir aðacýn etrafýný demir parmaklýklarla çevirdi dalkavuklar Talihsizlik ya Tam da o anda bir serçe o aðacýn dalýnda özgürce þakýyordu Ne olduðunu anladýðý zaman Ýþte her þeyin ters düz olduðu o zamandý Derin bir üzüntü çöktü üzerine serçenin Anlam vermeye çalýþtýðý her þeyin sararmasýný izlerken Artýk þarkýlarýn anlamý olmadýðýný düþünmeye baþlamýþtý Biliyordu Sesini hapsedemezdi o parmaklýklar Ama izlerken aðacýn yeþilinin kararmasýný Kendi sonunun da öyle olacaðýna inanmýþtý Gelmiþtir aklýnýza Siz sormadan ben söyleyeyim Kaçabilirdi Ama aðacý yalnýz býrakmaya razý gelmedi yüreði Herkes kaçýp saklansa da karanlýklara Yola beraber çýkýnca bir kere Sözden dönmek acý çekmekten daha aðýr gelirdi sözünün eri kiþiye Ben kaldým Kaldým ama Kimseler sormadý Aðaç mýydýn serçe mi yoksa izleyen miydin diye
/////////
Kabul Kendi mezarýmý kendim kazdým Ve mezar taþýma ise sadece senin adýný kazýdým Kader deðilsen eðer Senin dýþýnda olan kaderselleri de ben bozdum Kabul Gerçek olandan kopma isteði var içimde Yolda yürürken bile hayaller kuruyorum Adýmlarým gerçeklikten kaçmak ister gibi hýzlý ve çaresiz Yabancý topraklarda yabancý olarak katýldýðým bir maceranýn ev sahibi olma isteðiyle yandýðým da olmuyor deðil Misafiri olmak istediðim tüm o coðrafyalarýn zihnimdeki yankýlarýyla uykuya dalarken Günü bitirmek istediðim baþka hayali bir coðrafyanýn yýldýzlarý altýnda yine sana sarýlýyorum Ve sana þiirler okuyorum Hiç duymayacaðýný bilsem de Karþý yakada ýþýl ýþýl yanan gözlerin için
//////////
Bir tutam barut Ve çokça ateþ var içimde Ne hýrslarýmýn Ne de yalnýzlýðýn kurbaný oldum diyemem Anlaþýlmadýðý için anormalleþen Anormelleltikçe de bir çivi gibi derinlere giren birçok duygu yarattýðým doðrudur Hatta tüm bu duygularýn sonsuzluk sarmalýnda küçüldükçe anlam kazandýðý Kazandýkça daha çok yer kapladýðý bir evrende zaman zaman gözlerimi açtýðým da inkar edilemez bir gerçektir Ama baþka seçenek býrakmadýnýz ki bana Bu bendeki kaçýþ deðil Yaratýcýya açýk bir meydan okumadýr
///////////
Ýlacý beklemedim Ýlacýmý aradým ben Bir bütünün içinde ufacýk bir nokta olsam da Hiçliðin deðil Bir þeyin parçasýydým Dinledim Duruldum Topraðýn alnýna koydum kurak ellerimi Tek ilacým oydu biliyordum Biraz yaþam bir tutam hatýra Az biraz da umut ödünç aldým varlýðýndan Nemlenmiþ ellerimi yüzüme götürdüm Bir törene hazýrlanýyor gibi kutsadým kendimi baþtan aþaðýya Vakit geliyordu Birazdan güneþ tüm görkemiyle çýkaracaktý yüzünü kendi ýþýðýna Beklerdi bilge kiþi biliyordum Beklediði zamandan önce asla çýkarmamamlýydý ceplerinden kahkahalarýný Ve nihayet topraðýn üþümüþ elleri ýsýndýðýnda Yüzüme kondurdum gülümsemelerimi usulca
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.