Close the sidebar
MENÃœLER
Anasayfa
Åiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Close the sidebar
Edebiyat Defteri
dost
papatya fali
dost
Bir dost tanımıştım yorgun yürekli
Gizli bir gül için ağlardı her gün
Uzansam elletmez kırgın yürekli
Kendini meçhule bağlardı her gün
Sorsam anlatmazdı, sessizdi dili
Asla söylemedi ne renkti gülü
Yüreğime düştü savrulan külü
Bu dostu, bir ateş dağlardı her gün
Aradım taradım, derdini sordum
Cihanda bilen yok, kendimi yordum
Kaç senaryo yazdım, yazdımda durdum
Şiirlerde aşkı çağlardı her gün
Ne varsa kalbinde sildide gitti
Onun gidişi ile neşeler bitti
Yokluğu dostları perişan etti
Bizlere mutluluk sağlardı her gün
Bir mecnun gibiyken suskun diliyle
Her gün övünür iken, kalbi çölüyle
Gözleri parlarken, gizli gülüyle
Bakışları söndü sır oldu gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
papatya fali Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Åiirleri
UNUTMA
dost
aşk affetmez
EY CAN
Vuslatta Yar
mechul karanlık