Meçhul

Baþka âlemde görüþeceðiz.
Orada ne ilkbahar var ne sonbahar.
Ne geç kalacaðýz ne erken.
Elele tutuþmadan,gözlerimiz deðmeden.

Günlerden cuma,saat sabahýn yedisi.
Gitsem bana dert,
Kalsam sana eziyet.
Bu vazgecislerdi üzerimdeki lânet.

Anlatsam seni anlatisa sýðmaz.
Baþlasam,söylenmedik türkü kalmaz.
Yýrtsam þiirlerimi,dilim durmaz.
Madem ki yaþýyorum,sensiz olmaz.

Zeval vakti batan benim.
Yýkanan sen gömülen benim.
Kusursuz kötüler arasýnda kusurlu iyiler benim.
Gaflet gecelerinde çýrpýnýp duran tuzaklar benim.

Ey sýzlayan kalp, ýstýrabýmýn hâkimi,
Damarlarýmda gezen senin kanýn mý?
Düþman mý kesildi bedenim?
Sensiz yaþamak mý,
Sessiz yaþamak mý günah?

Güneþ gibi maðdurum kar yaðdýðýnda.
Her yaðmurda tarumar kurak topraklar.
Dudaðýnda seda, diþlerinde pýrlanta.
Elinde yýldýzlar, bileðinde týlsýmlý taþlar.

Bana düþen göz göze gelmek.
Saðýr sultanlarýn duymasýný beklemek.
En serin anda herþeyden vazgeçmek.
Özlemek,umut etmek.

Þimdi ikimizde suçluyuz,
Ýleride mâzur.
Þimdi ikimizde mâsumuz,
Ýlerimiz meçhul...


Sosyal Medyada Paylaşın: