Hayat; Mazgal deliðinden sýzan Kirli bir yýldýz günlüðüydü Onca isyana raðmen Eskimemiþti türkümüz Müebbed dediðin ne ki? Bu savaþta, Yýldýz Milyon senedir direniyordu...
Ýdam; Yalnýz bir hükümdü kalemle yazýlan Eline kýz eli deðmemiþ Bakîr gençlerin sehpada düðünüydü Memleket dediðin ne ki? Milyon senedir Analar her daim vatan doðuruyordu...
Ve yaþamak ; Meþrebi bilinmeyen bir aðacýn, Ýþlediði faili meçhul cinayetlere raðmen, Bir tarlada Ýnadýna boy atýyordu kendir Her devirde bir marangoz Asýrlarca Vicdan bilmez hukuk tanýmaz Muhkem tabureler çakýyordu
Sonbahar hesaplaþmasýdýr bu Son sözúmüzdür kahpe zamana Kar gibi sahtekar Güneþ kadar üçkâðýtçý Ve Bir yýldýz kadar yalan bu hesap Bilemedik; asýrlarca Bu ihanet Bu çark , Hep böyle insafsýz dönüyordu Hep bizim çocuklar ölüyordu
Toynak....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.