Kayıp Uygarlığa Yakınmalar
Solmuþ, kýrýk bir igigi kanadý gibi...
Periler arasýnda, hatýrasý anýlan.
Nedendir unutamam, sesindeki, yaldýzlý göðü
Ardýn sýra oysa, kaç bin sene geçti?
Kaç tâkât yitirdim yokluðuna...
Eflatunu renkten saydýlar, vardýn!
Tüm maviliði sildiler gözlerimden, göremeden!
Bir nazar-ý ilahi, baktý baktý durdu...
Hayrýna, gören olmadý, yoktun!
Safranlar karardý sonra,
Ýkimiz arasýnda, kara bir çalý yandý.
Ne bir ses iþittim ne de duyurabildim!
Ben, evet, had bilmez yorgun karga.
Daha ne kadar anacaðým hatýraný,
Ne kadar alýþacaðým yokluðuna?..
Tüm renkler ayný hýzda kirlendi!
Sefid ü siyah’ý bile daha bilemeden
Özlem nedir onu hatmettim
Kimin gel demesiydi ki bu
Ardýndan yýkýlan piramitleri terk ettin!
Hangi Musa, hangi dinin vecizesiydi?
Gittin!
Hain bir ifritin vesvesesiyle,
Kýlýksýz bir düþkün beddua etti.
ve sen, tüm mitleri, hep baþkalarýna anlattýn.
Kýrýlsýn öyleyse tüm tabletler!
Yýkýlsýn kurulmuþ tüm o þehirler,
Nasibimize ne düþtüyse alalým
Yalancý bir peygamber gibi, kahr-u ilahiden.
Boþver, nazar-ý þahanen uzak olsun benden.
Hakkýndýr.
Yalnýz kendimedir tasallutum, yalnýz, vah bu arsýz kendimden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed Emin Aydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.