SEVDA MAHKEMESİ

Dönüp gençlik çaðýna...
Girmiþim yâr baðýna
Konuþlanmýþ yüreðim
Hasretin otaðýna

Gölgemdir daðda gezen
Gamdýr gönlümü ezen
Kör olaydý bu gözler...
Seni uzaktan süzen...

Sen güldün, ben dikendim
Gurbet kahrý çekendim
Közdür uzaktan sevmek...
Hasretinden tükendim

Hasreti közle kardým
Yaramý kendim sardým
Sevda mahkemesinde...
Yâr huzuruna vardým

Muradým sensin ey can!
Sýratým sensin ey can!
Mahkeme-i kübrada
Beratým sensin ey can!

Bugünden düne gittim
Kendi kendime yettim
Gönül duruþmasýnda
Beraat talep ettim

Nara düþtü bu gönül
Hara düþtü bu gönül
Yokluðun yaðlý urgan
Dara düþtü bu gönül

Aþkýn intizarýnda...
Umut yoktur yarýnda
Uzaðýna düþmüþüm
Yandým hasret narýnda

Yaralandý bu yürek
Paralandý bu yürek
Vuslattan umut kesti
Karalandý bu yürek

Kor ateþte yan gönül!
Hasrete dayan gönül
Güneþ doðdu üstüne
Kuþluktur uyan gönül!

M. NÝHAT MALKOÇ



















Sosyal Medyada Paylaşın: