Deme ki þimdi bana bu aðrý senden kalan
Derde derman olmadýn Karadenizin kýzý
Dillerinden dökülen bil ki külliyen yalan
Yalancý sevdalarda peydah olmaz bu sýzý
Karabasanlar görmüþ ter içinde kalmýþsýn
Olmayan düþlerin hiç sonu ucu gelir mi ?
Caným yanýyor diye þikayetçi olmuþsun
Yüreði olmayanlar acý nedir bilir mi ?
Serdeki erkekliðin sevdaya faydasý yok
Unut artýk geçmiþi, üstüne bir çizik çiz
Çok duydum bu sözleri hepsine de karným tok
Gayem sen ben deðildi arzum biz olmaktý biz
Yýrtýldý yürek zarým, sayende dikiþ tutmaz
Acý ise acýnýn hasýný ben yaþadým
Düþse bile cemreler gönlüme fayda etmez
Eller bahara erdi hazaný ben yaþadým
Üzerimde mavi gök yerdeki kara toprak
Þahidimdir nizamda yol olmadýn çareye
Kuruyan dallarda hiç yeþerir mi ki yaprak
Öleceðimi bilsem dönmem artýk geriye.
//Ben Karadeniz’in Kýzýyým dönmem geriye//
Karacakýz Emi Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.