Boynu bükülüyor dalda yapraðýn Çiçek soluyor Sular üþüyor Karný geniþliyor kara topraðýn ; Her þey yavaþ yavaþ ölüyor Anne!
Yeni filizleri mahzun dallarýn Tohum çatlýyor Toprak aðlýyor Susuyor türküsü yavru kuþlarýn; Bütün anneleri ölüyor Anne!
Ne zaman geçerken dursam eþik de Rüzgar esiyor Yangýn büyüyor Aklým kucaðýnda gönlüm beþik de; Hatýralar bir bir ölüyor Anne !
Sarý yazýlýyor adý renklerin Bütünü yorgun Yeþili solgun Kurulup bozulan süslü denklerin; Ýsyanýn da renkler ölüyor Anne
Geçtiðin yollardan geçip gelsem de Sancýlý baþým Kanlý gözyaþým Gönlüm on sekizdir yemin etsem de; Bedenim elimde Ve göz göre göre ölüyor Anne !
Söyle ninnini de sol göðsüm ýslat Bu hasret gülsün Masallar sussun Sen bana bu defa hazaný anlat; Galiba sonbahar da yavaþ yavaþ, Bu deli oðlunda ölüyor anne!
toynak Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.