Tuttuğum ellerin yakarken beni Küle döndüğümü kimse görmesin Canıma can edip sevmiştim seni O minik gönlüne kimse girmesin
Her gece gözyaşım yere düşerken Dilimde bir dua göğe yükselsin Kapında çaresiz seni beklerken Sana öldüğümü kimse bilmesin
Saçların dağılsın esen rüzgârda O güzel zülfüne tel tel dökülsün Yüzünde çiçekler açsın baharda Bana koktuğunu kimse bilmesin
Sır olur sevdalar gelmezmiş dile Derler ki söylenmez gelirmiş göze Aşkınla yanmışım dönmüşüm köze Sana yandığımı kimse bilmesin Sana geldiğimi kimse görmesin… Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.