Tuttuðum ellerin yakarken beni Küle döndüðümü kimse görmesin Canýma can edip sevmiþtim seni O minik gönlüne kimse girmesin
Her gece gözyaþým yere düþerken Dilimde bir dua göðe yükselsin Kapýnda çaresiz seni beklerken Sana öldüðümü kimse bilmesin
Saçlarýn daðýlsýn esen rüzgârda O güzel zülfüne tel tel dökülsün Yüzünde çiçekler açsýn baharda Bana koktuðunu kimse bilmesin
Sýr olur sevdalar gelmezmiþ dile Derler ki söylenmez gelirmiþ göze Aþkýnla yanmýþým dönmüþüm köze Sana yandýðýmý kimse bilmesin Sana geldiðimi kimse görmesin… Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.