Ve yeryüzüne tüm kötülükleri ezerek son iyilik düþtüðünde; Ve aç bir serçe nihai bir gayretle tarlaya düþen son buðday tanesine kanat çýrptýðýnda; Ve insan kalbini tüm perdeleri kaldýrýp kutsal bir mabede evirdiðinde... Kâh gözyaþý dökerek, kâh hafifçe gülümseyerek, elveda diyeceðim ben, veda sözleri etmeden hiç kimseye... Dizelerim, beni anlayanlara olacak anlamayanlara deðil. Suskunluðum, beni duyanlara olacak duymayanlara deðil.
Cahit Fýkýrkoca 04.04.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
cfikirkoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.