büyük yeðenim ile karanlýkta onlara giderken aklýma geldi geçmiþime yandým, teþekkür ettim babama “babam yollamasa da köyde kalsaydým, haso, hüso, muso.. hizmetlerine amade olacaktý Hacýnýn Ýso..” … “kimbilir baþýma ne çorap örerlerdi” ! Kara Mustafanýn kýzaný olacaktým ay-aydýn yol belli þükrettim.. þükür; dedim yok o, yok bu, olmadý þu belki de hastalýðý deðil de tam olarak buydu babamýn asýl korkusu “Haso-Hüso ve Muso bu çete babam bunlar yüzünden göndermiþ beni bir uçtan bir uca Hisarköy’e . yok ana-baba hasreti yok kardeþlerim akrabalarým yeðenlerim yapayalnýzlýðým! babam beni evlatlýk göndermiþ, arayýp sormamýþ-ilgilenmemiþ þikayet etmekten vaz geçtim hem de hemen o dakika.. meðer þükredecek ne çok þeyimiz varmýþ.. bu güne kadar aklýma bile gelmeyen bin türlü beladan yýrtmýþýz da.. haberimiz olmamýþ.. . bunca olandan bitenden o çocuk aklýmla isyanlardaydým babama kendi kendime ne etmiþim ben! kahrettiklerimin hepsinden tövbe ettim.. baþýma ne dertler açabilirlerdi Mustafa abeyin asýl derdi “çömez”i babam yollamasaymýþ Hisarköye çömezlik baþýmdan gitmezdi.. niþanlýsý, teyzesinin Elife hele de hele Yeter Gelin’e etmediðini koymayan Kara Mustafa hatýrlýyorum da bana neler ederdi neler etmezdi . ayný cehendemi bana yaþatýrlardý.. “…..Ismail Kardeþim..” geç sen bunu bir kere þükrettim kaderime sebep olanlara Fatihalar okudum hepsine ayrý ayrý cümle geçmiþlerime dualar etdim hayatta olanlara bu yaþta öðreneceðimiz ne çok þey varmýþ insan yaþadýkça duydukça hasretine kavuþtukça neler neler anlarmýþ! . “vay baþýmýza gelmeyenler” “vay yaþamadým diyenler” “dur daha baþýmýza neler gelecek ne yeller esecek!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.