Çözüldüm bu gece, Siyahla karanýn ayrýþtýðý yerde Anlattým birbiri ardýna Tüm gizli sýrlarýmý, Sana ait sýr saydýklarýmý, Rutubette kokan nemli yastýklara Biliyor musun? Sen ve sana esir düþmüþtü Yakut gözlerim, Bir daha aðlamayacaklar Sürgüne saldým Yitik þehrin düþlerinde Sensizliðine süzülen gözyaþlarýmý...
Sensizlik fukaralýðýnda, El açýp yalvaran dilenci hislerimi, Yalnýzlýðýn koynunda, Sarp kayalardan, Þaþýrtýyor beni, Sessizliðin derinliðinde, Yapayalnýz korku þehrinde. Artýk uzak geliyor Dünden sonraki sabahlar, Birbiri ardýna soldu Gencecik fidanlar gibi Hayalimdeki güllerim.
Ýþte gidiyorum buralardan Uyandým artýk, Kurgusunu kurduðun rüyalarda Artýk tutunabiliyorum, Dokuduðun iðneli aðlarýna. Sitem etme boþ yere, Önemli olan gitmek... Gidebilmek, Býrakmadan bir þeyler ardýnda, Yok ettim her þeyi, Yaktým ateþimin korunda Rutubet kokan nemli yastýklarýmý, Sen ve sana ait her þeyi, Þimdi ne tanýk var, Ne de tutanak...
Mehmet Yýldýrým 21 Eylül 07 Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.