Ölümsüz acýlarýn, ölümlü bedenimde kanýyor, Hangi yaraya el atsam sen diye aðlýyor, Merhemi yok bilirim, baharýnda senin; beni hicran sarýyor Kanlý yaþýmdýr þu gözümden akan, içimde cehennemler yanýyor...
Bir emanettir can denilen nefes, avuçlarýndan uçuyor, Sen dolu þu tensiz kafes, zaman yokluðunla siliniyor, Hasretler suspus, azap çekingen, seni Azrail kýskanýyor, Býrakýp gittiðin yerde beni her gün bu mýsralar bekliyor...
Lokman POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
LokmanPOLAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.