GÜLEMİYORUM...
GÜLEMÝYORUM...
Neden gülmez oldun diyorlar bana,
Hasret kaldý caným, dost’a canâna
Bu kadar ölüme, bu kadar can’a
Kýymýyor, kýymýyor, kýyamýyorum,
Koyup gidenlere doyamýyorum.
Bilmem felekte mi, bende mi suçu,
Sarpa sarmýþ hayat, de Arap saçý,
Mânâ âleminden, gönlümün içi,
Dolmuyor, dolmuyor, dolamýyorum,
Dostsuz bir duyguya dalamýyorum
Dostlara çýkýyor yollarýn ucu
Yetmiyor ASÝ’nin her þeye gücü
Ýçimde dururken bu kadar acý
Olmuyor, olmuyor, gülemiyorum,
Onlarsýz kendime gelemiyorum.
Arif Sami iðde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.