LEYLA
Sýlanýn yoluna bir duman çökmüþ,
Gene daðlar geçit vermiyor Leyla.
Duydum kuytularda gözyaþý dökmüþ,
Ellerim silmeye ermiyor Leyla.
*
Hasrete bölendi gençlik çaðlarým,
Þu ömrüm bitiyor yürek daðlarým,
Sineme ektiðim ahla aðlarým,
Oraklar mahsulü dermiyor Leyla.
*
Demiþsin; “Gurbette durmasýn gelsin,
Neler çektim neler gelsin de bilsin,
Dargýnlýðý berrak su ile silsin.”
Bulutlar yaðmuru sermiyor Leyla.
*
Bir garibim kimse bakmaz yüzüme,
Boran kâr eylemez yanan közüme,
Doðru söylüyorum inan sözüme,
Gözlerin gerçeði görmüyor Leyla.
*
Özbekoðlu çorap örmüþ de baþa,
Saça karlar düþtü karýþtým kýþa,
Tohum saçýlmazmýþ topraksýz taþa,
Baðrýna bir dirhem girmiyor Leyla.
*
*
07.04.2023 Ankara
Durmuþ Ali ÖZBEK
durmusaliozbek@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.