ESKÝMÝÞ EKSÝLMÝÞÝZ
Biz sevdik seveli
meðer ne kadar eskimiþ
ne kadar eksilmiþiz birbirimizden
öyle aðýr bir enkaza dönüþmüþ ki yüreklerimiz
istemsizce altýnda kalývermiþ
ölümü istercesine özlemiþiz
farkýnda mýsýn
biz ne kadar çýðlýk atsak
ne kadar feryat etsek
duyan yok içselleþtirilmiþ zýlgýtlarýmýzý
gel de boþuna tüketmeyelim nefesimizi
ahrazlýðý þiar edinmiþ sevgi yoksunu insanlýk duymaz
görmez
anlamaz
sesimi duyan yok mu
diye yýrtýnsak
kimsenin umurunda olmaz çýðlýklarýmýz
varsýn olsun
biz yine de
aþk uðruna serelim onurumuzu ayaklar altýna
yorumlayarak aþký kendilerince
varsýn yaftalasýnlar
varsýn saf desinler
biz yine de
zamansýz gelen sultanýn tac’ýna kürfredelim
ve sevmeye devam edelim
olur da
zaptiyelere yakalanýrsak
sen kirpiklerini parmaklýk say
ben aþka inandýysam
gözbebeklerimde bulut olur
yaðarak söndürürüm kalbinde çýkardýðým yangýnlarý
yeniden yeþertirim aþka dair umutlarý
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.