Münhasýr esrarýyla, bin bir hali var kalbin Rüzgarla düþen tohum yeþerir büyür bazen Bazen de patlayamaz niþanesi edebin Yýllanmýþ özlemlere, naçar barýnak mahzen
Sýkýþtýrýr ya hani, zalim nefsi insanýn Derdini ayan eder gözündeki lisanýn Gelecek sanýr sanki, dudaðýndan ihsanýn Haddinden mahçup kalbe verilir çekidüzen
Sözcükler düðümlenir, baþka kelam eder dil Çaðlasa dahi gönül, sýzan meram mutedil Nurundan gün yüzünün payýma cýlýz kandil Düþse ne gam gözlerim, kamaþmakta mecazen
Hangi hali bu kalbin, bende beni gamlayan Dudaklarýmýn nemi, parmaðýndan damlayan Küçücük avuçlarýn ellerimi tamlayan Baþpare neyleylesin, soluksuz kalsa neyzen
Kalbe yansýyan iþte semanýn ýþýltýsý Kulaklarýmda büyür sükutun fýsýltýsý Artýk tek ses var tende, tennure çaðýltýsý Yörüngeye hapsolmuþ, döner durur semazen
erol baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolbasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.