Bir Kasým soðuðunda dünyaya geldim Bilmem gözyaþým niye, akmadý anne Sevinçler doruðunda, hüzne engeldim Kimse "hani rýzk" diye, takmadý anne
Caný veren Yaradan, elbet Rezzakdý Zaten senin þefkatin, bitmez erzakdý Her sýzlayan yaradan, isyan tuzakdý Tevekküllü hilkatin, korkmadý anne
Caný diþine taktýn, hiç boþ durmadýn Fenerle göz nurunu, az soldurmadýn Erkenden dakik kalktýn, saat kurmadýn Fakirlik, gururunu, yýkmadý anne
Dantel, kazak, uðraþýn, sofrada azýk Tek dakikana bile etmedin yazýk Sefertasýmda aþýn okulda katýk Sen gibi kimse çile, çekmedi anne
Zeytin gözlüydüm arsýz, sarýldýðýnda Asma yüzünü derdi, darýldýðýnda Bazen yüreði ýssýz, yarýldýðýnda Bilmezdik neydi derdi, dökmedi anne
Çocuklara karýþtýk artýk babaydým Yaþýmdan söz etmekten galiba baydým Gençsin dedi barýþtýk, yýllarý saydým Koruyup gözetmekten býkmadý anne
Uzun yýllar gereði yoruldu kalbin Torun, hüznünde es’in, duruldu kalbin Neþeyle zembereði kuruldu kalbin Hiç kýzgýn tonda sesin, çýkmadý anne
Çok þey gördü gözlerim, neler kokladým Hem zirveyi hem dibi, naçar yokladým Hiç unutmam, özlerim, özde sakladým Hiç kimse senin gibi kokmadý anne Hiç kimse senin gibi bakmadý anne
erol baþçý 7+5, durakda çapraz kafiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolbasci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.