Kadifemsi Mutluluk...

Mutsuzluklara kapattým kapýmý.
Yýktým duvarlarýný umutsuzluklarýn...
Sevgi kývýlcýmlarý topladým,
Tomurcuklanan yarýnlardan;
Güneþ saydým dolunay halelerini...
Erkene aldým aydýnlýklarýmý böylece.
Saçtým yüreðime avuç avuç...
Ve döktüm gözümde biriken atýklarý;
Kadifemsi kývamda dokundum ruhuma...

Þiir tadýnda yaþamak
Türkü tadýnda taþýmak hayatý dedim..
Gün doðumunca ýþýmak yeni güne,
Ve üþümek dünkü günün dönüþüne
Güzelliklere koþmak sevdiklerimle...
Koþtukça coþmak çocukça...

Güneþim berrak doðsun artýk
Gölgesiz ,engelsiz, bulutsuz...
Aydýnlatsýn yarýnlarý sancýsýz.
Ve sonra kanayým yaþantýma
Ve sonra yanayým kaybettiklerime....
Sosyal Medyada Paylaşın: