Sen şiirsin
Ýçimden bir þeylerin eksildiðini hissettiðim zamanlar,
hep bir þiirin kabuðuna sýðýnýrým.
Sakin, beni tamamlayan bir sýðýnaða…
Ve ben hep þiir kokarým bu þehrin kimsesiz sokaklarýnda.
Gece üzerime þiirler yazar, ben geceye eþ olurum.
Çoðu zaman puslu bir camda senin ismin,
çoðu zaman yalnýz içilen bir sigaranýn dumanýnda iliþirim sevdana.
En çok geceleri görünürüm cirit atarken haydutlar hayallerimde...
Tek içilen çayýn tadýnda çok anlamsýz kalýr adým.
Benim adým yalnýzlýk yalnýzlýðým ise sen.
Okþardým isteseydin saçlarýný uzun bir masal edasýnda.
Gözlerinden yüreðine köprüler inþa eder.
Yüreðinde saraylar yaptýrýrdým kendime ait.
Sonra sen rüzgâr ol istersen.
Ben yapraðý olurdum akþam sefasýnýn.
Ya da sen þehir, ben sokaklarýnda kaldýrým taþý
Sana benzerdi baharýn geliþi...
Güneþ sana ay sana ve aþk sana
Sana benzer fakirin umudu,
ekmek sana,
tuz sana,
mutluluk sana...
Ve sana benzer hayata bakýþým,
Senin gibi nazlý, gözlerin gibi derin ve endamýn gibi sevdalý.
Sen þiirsin.
Ben, seni, bitiremeyen kalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.