hinci hinci aklýma esiyo(r) da adam belki bu beladan gaþdý get nale tossun dediaklýnca beladan sarfýnazar olmað uçu emmimin gýzýný istemedi goya “içi almadý”, “sevemedi” mahana öyle ya.. neyimiþ bu “okumaya” deye bi ðetdi tun-tun yitdi ðetdi cavýra bi taha ebi-cetdi ðören-duyan olmadý esamesi okunmadý . bizde ona iþin aslý öte sözün beri baþý hiþ bi(r) hýrlý soluk solumadýk, elimizden ðeleni ardýmýza ðomadýk adam yerine saymadýk elimizden gelen her fýrsantda olmadýk çamýr atdýk oðlana.. goya içimiz almadý ya ga(y)ri her þey mahana . “gýz gýsmý humayýn gibidir” deller yalan deði(l) “gün(eþ) görse ileke ðapar” el edenner, göz edenner, etrafýnda dolaþannar, ayna-mayna dutannar, onnan-bunnan habar yollayannar “çalýya daþ atannar” mý ararsýn bize ðarþý hor bakar emme iþin gerçe(ði) yengem de baþdutar; dilekdor deði(l) sef, narasýn? ilaf atannar elçi yollayannar hacýanalar ilaf oluyo, olma(z) mý gari aða “arayer” yarenniði ha bire biþiler ðeldi gula(ðý)ma el a(ð)zýna geleni “der” der, deme(z)mi “elin aðzý yayýk ayraný kesen de büze mi bilecen” bilader gýz gýsmý oturur evde halý dokumaya ele mi ðeder .
“yaþý ðeldi belki de ondan” deyon goya gaale almayon “baþýnda anasý var” deyon duymazçadan geliyon; bi duymayon, iki duymayon annamayon; mýhboku oluyon sala(ðý)na yatýyo(ru)n gula(ðý)mýn üsdüne geliyon beþini duymazdan gelsen birini duyacan helbet benim yerimde kim olsa delirmez len cinnet geçirecen, delirecen töbossun emme sittiret, boþ ver, sabret nolu(r)sa ossun de! onu decen bu iþler zorumuþ vesselam bin kerre ýrazýyýn neyise cezam . garlanguþ guþu ðibi belanýn kah altýndan, kah üsdünden bazý bi saðýndan, olmadý solundan da sana geþcek yer gomayoru adam kim ne duymuþ, kim ne ðonuþmuþ kimileri demiþ, iþini ðücünü býrakýyoru daðda daþda buluyoru beni “bizimolan elden duyma” deye goya eyinnið ediyoru “böyleykene böyle” “yau sana ne kiyasýmýn epap” denmeyoru heyheyleniyorusun neli ma(h)kým adam seni kendi dümanýna düþman ediyoru . kimezi dememiþ, kim yalan söylemiþ, kimi ikrar, kimezi inkar ediyoru senin annacan iþ böyüyoru suç netsem, neynesem bin piþman olcan sonuratdan emme geri dönülmeyoru bi duyyon kimezi nöbet dutuyoru kimi dabança-tüfek guþanmýþ kimezi pusu atasýymýþ öz emmileri durup durukana kime ne oluyo(r)sa ganýma dokanýyoru valla pilavdan dönenin gaþþý(ðý) gýrýlsýn gol gýrýlsýn yen içinde ðalsýn! .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.