GAZEL

GAZEL

Damla damla eridim, göz yaþýmda var oldum
Gülün solmasýn diye, yapraðýna zar oldum

Baðrýmdaki fýrtýna, tipi boran eserken
Hatýraný kutsadým, sarýldým duvar oldum

Sen ki gönlümde seçkin, ne de çok sevinmiþtim
Unutmakla bitmedin, ömrü intizar oldum

Susarak mahkum oldum, içim dýþým çöl gibi
Ecel teri dökerken, sanma bahtiyar oldum

Tutunacak dal idin, þimdi sýrtýmda kambur
Bende cihan yýkýldý, bahtýma mezar oldum

Gamdan baþka ne verdin, çið yaðdýn üzerime
Tüfek görmüþ kuþ gibi, gittin tarumar oldum

Hasret denen bir þey var, odur dostun elemi
Sendeki düðün bayram, bense bahtsýz yar oldum

Anlat sen beni bana, dilinden bu mecnunu
Ruhumla uzlaþayým, kendime bizar oldum

Hasretin uðrak oldu, her an gözüm önünde
Gözümden hiç gitmedin, bense hep düçar oldum

Gönlümü hasret sardý, kenetledi tasmayý
Koca dünya dar deðil, ben kendime dar oldum

Ey yar; son demimi bekleme, ibreti alem için
Ýster gel al canýmý; Demeye naçar oldum.


Sosyal Medyada Paylaşın: