Gecenin ýssýzlýðýnda yazýyorum bu satýrlarý sana; Artýk yoksun! Ve benim Aklýmda, cevaplarýna meftun onlarca soru. Dilimde, suskun cümleler. Yüreðimde ise arafda kalmýþ hayaller. Çýkamýyorum dört duvar arasýndan. Sanki , Pusulasýný kaybetmiþ bir kalbin esaretindeyim! Zamandan muaf tutulmuþ, biçare divaneyim.
Artýk yoksun. Ve ben; Coðrafyasýna küsmüþ þehirler gibiyim! Hangi Mevsim, Hangi iklimdeyim? Bilmiyorum. Bildiðim yerden sormuyor ki hayat Cevap vereyim…
Sensiz geçen günlere de tövbeliyim. Takvimlere bile âma oldu gözlerim! Hangi zaman aralýðýndayým? Gittiðin mi, Yoksa bittiðimiz mi Yaþtayým..? Bilmiyorum..! Dedim ya ,bildiðim yerden sormuyor ki hayat Cevap vereyim..
Artýk yoksun. Ve ben; Yokluðuna yaktýðým bilmem kaçýncý sigaranýn dumanýyla, seni hapsediyorum yüreðimin bom boþ odalarýna. Seninleyken bir avuç mutluluða raðzýydým. Þimdi, avucuma sýðmayacak kadar keþkeler biriktirdim gönül heybemde. En çokta zam/ana ve Mekana dair, biz olamayýþýmýza dair.
Keþke , zamana bu kadar yenik düþmeseydim. Seni çok daha erken yaþayabilseydim. Keþke, bizi bize býraksalardý, Aramýza aþýlmaz duvarlar yýðmasalardý. Keþke, gitme diyebilseydim, yanýnda olabilseydim .. Keþke yanýmda, canýmda olsaydýn da keþkeler ile baþlayan cümleler kurmasaydým. Ýmlasý bozuk bir þiir yazmasaydým….
Uður Kýlýç / Respect 01.04.2023 Sosyal Medyada Paylaşın:
respect Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.