Nefessiz kalan gece yarýlarýnda Düþlerimi ayazda býraktým Ellerim cebimde Gözlerim yýldýz topluyor... Yaðmur ilk defa ýslatýyor beni, Rüzgar üþütüyor. Þiir topluyorum dökülen bakýþlarýndan Bilmem kaç ýzdýraba gark olmuþum Kaç gecem uykusuz... Ey benim, Hasret elinde yas çeken sevdiðim Þu kalbim, þu sözüm, þu gözyaþým Ben sana kör kütük aþýðým... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.