Yine içimden aðlamak geldi Nolur beni kendime götürün Bir çocuk gibi içimi çeke çeke En kuytu yerlerde aðlamalýyým O zaman derdimi anlatýrým Duy Sevgili
Zamanla kararttýlar gözlerimi Ýçime atmaktan çok yoruldum Susmayý öðrettiler sadece Bir de emirlerle soluklanmayý Aðýr sýnavlara tutuldum N’olur beni kendime götürün Bir çocuk gibi içimi çeke çeke En kuytu yerlerde aðlamalýyým O zaman derdimi anlatýrým Duy Sevgili
Þimdi bir hazan vaktindeyim Halaz [1] gibi dökülmüþ Rüzgârlarda savrulmuþum Ýçimi çeke çeke Kuytu yerlerde aðlarým Duy Sevgili
Gönül Kâbe’me saldýrýyor fil ordularý Gönder ebabillerini Ey Sevgili Belki güle ulaþmam yakýn Diken yarasý ellerim semada Duy Sevgili
28.03.2023 Konya Durmuþ Ali ÖZBEK durmusaliozbek@hotmail.com
[1] halaz: sonbaharda sararmýþ yere düþmüþ yapraklar [Ermenek yöresinde söylenen bir sözcük]
Sosyal Medyada Paylaşın:
dali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.