emme yalan valla.. ebecezim “esgerde ðalan emmimi bekleyoru”du, sonura daa bence “Sarý naletler; Miyeser Ðelin gibi belki anamý da kimbili(r) bacýmý da hatda ebemi de alý(r)-ðaçarlar deye”, . boþuna telaþ emme, o bir ana bir mükellef insanýdý sanki anamýn guþþanýn arasýnda ya da gömüdeði güpde “saklaycaðý sarý lira”larý mý ðaldý yonusa anamýn oynaþcak halimi varýdý ha gerþi bacým taha çok güçcük emme belli mi olur bu Sarý çýyannara ebem dambaþýnda bekleyoru benim de uykum gaçýyodu hinci hinci aklýma ðeliyo da; neleer neler oldu ha gerþi geldi ðeþdi emme, hepiciði gurampa . ellehem Miyeser Gellebamýn deði(l) de gapýsýndahý çobanýnýn hýyanetine zavallý ebeceðzimin içi elvermeyo(r)du.. belki kim bili(r), orasýný Allah bili(r).. emme obalý boynuna neneyen ga(y)ri! ne de olsa emmi-dayý uþaðý bi-kaþ gardaþýmýzýn anasý kim ne derse desin tabi içimiz almayodu aklýmýza ðeldikçene içimiz gakýyodu . ha gerþi; anam da tilan.. cevval, diktator, cesurudu bi nevi “Erkeð Aþa” bi bakýma “Avþarlý Fatma” emme baþýmý dizine gorudu, sanýsýn “köpeð uykusu”nda uyur-uyanýrýn bakarýn, anacaðzým baþýmý ovþar duru(r); elinde beþ þiþi, ha bire çorap örerdi.. elinde beþinci dalar, dalar ðederdi barnaklarý saçýmý darar daradýðýný unudur gederdi gözleri gözlerime bakar ne zaman baksam zorunan da ossa gözleri gülerdi Allah var anam bek gözelidi emme bobam gýymatýný bilemedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.