HOŞCA KAL DEYİPTE

Þu gönül parça, parça, oldu daðýldý.
Hoþ’ ça kal deyip’ te, gittiðin zaman.
Þu ruhum bedenden, san’ ki ayrýldý.
Hoþ’ ça kal deyip’ te, gittiðin zaman.

Yere göðe artýk, sýðamaz oldum.
Taze gül’ idim, sarardým soldum.
Yalan dünyada, ölmeden öldüm.
Hoþ’ ça kal deyip’ te, gittiðin zaman.

Bakan gözlerim, göremez oldu.
Yürüyen dizler, yürümez oldu.
Hayalim, muradým, yarýda kaldý.
Hoþ, ça kal deyip’ te, gittiðin zaman.

Böylemiydi söyle, sözümüz bizim.
Ne desem’ ki kara, yazýlmýþ yazým.
Daðlandý yüreðim, kor oldu özüm.
Hoþ’ ça kal deyip’ te, gittiðin zaman.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: