KİRLENEN DÜNYA VE BOZULAN İNSAN
Bir zamanlar "eþref-i mahlukat" sýfatýndý
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Hakk’a ve hakikate yakýnlýk muradýndý
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Hapishane gibisin, dünya kalmadý tadýn
Silindi gönüllerden, pelesenk olan adýn
Üstünde mutlu deðil ne erkek ne de kadýn
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Böyle deðildin insan, bozmuþlar ayarýný
Hoyratça davranýrsýn, düþünmezsin yarýný
Söyle nerde kaybettin edebini, arýný
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Ne gündüzün gündüzdür ne gecelerin gece
Mazlumlarý ezersin, biat edersin güce
Ýntizarýn korundan tutuþur her bir hece
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Ne bayramý tanýrsýn ne bilirsin arife
Ayaðýn çekmez seni bir cami-i þerife
Bu acayip hallerin sýðmaz hiçbir tarife
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Ey dünya üzerinde acý çeker öksüzler!
Zalimlerin gözünde baþ tacýdýr köksüzler
Yükün aðýrlýðýný nerden bilsin yüksüzler?
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Masmavi bir gök vardýr, bakmayý bilenlere
Gül bahçeleri vardýr, kokmayý bilenlere
Nice nehirler vardýr, akmayý bilenlere
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Dünyanýn yüreðinde ince bir sýzý vardýr
Üstünden geçenlerde derin bir izi vardýr
Görülmeyeni gören bir gönül gözü vardýr
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Büyüðü tanýmazsýn, el öpmeyi bilmezsin
Yerinde aðlamazsýn, doðru yerde gülmezsin
Meclisten uzak durur, çaðrýlýnca gelmezsin
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
Ne varsa yaðmalandý hakikat ikliminde
Aykýrý renkler hakim þahsiyet kiliminde
Kiminde tevazu var, kibir vardýr kiminde
Ne çok kirlendin dünya, ne çok bozuldun insan!
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.